متولد خرداد 1366 است. یک سالی می‏شود که با فیلم طلاق به سبک ایرونی فرید کلهر وارد سینما شده است. قبل از آن در کلاس‏های بازیگری حمید سمندریان استارت ورود به بازیگری را زده و بعد از آن در فیلم سینمایی «هر چی خدا بخواد» خود را محک زده. آخرین کار سینمایی‏اش هم «آزاد راه» عباس رافعی بوده که هنوز اکران نشده. « امروز برای تست گریم سریال جدید علیرضا امینی به نام «گیوتین» رفته بودم که قرار است از اول مهر پخش شود.» این‏ها را مو به مو توضیح می‏دهد و حواسش هست که چیزی از قلم نیفتد و آخر از همه هم تاکید می‏کند که الان هم دو تا قرار داد برای بازی دارد. چون با نقش اول وارد سینما شده این جو برایش به وجود آمده بود که حتما باید نقش اول را بازی کند اما وقتی با چند کارگردان خوب صحبت می‏کند ترجیح می‏دهد یکی دوتا سریال خوب تلویزیونی هم بازی کند.

آرام و شمرده صحبت می‏کند و هیچ عجله‏ ای هم ندارد: «خیلی بلند پروازم. اصلا به هدف‏های کوچک فکر نمی‏کنم. همیشه بزرگترین چیزها را خواسته‏ام که اگر به کمترش هم رسیدم باز برای آدم‏های دیگر دست نیافتنی باشد.»

حین مصاحبه آرام است و هیچ حالتی در چهره‏اش مشخص نیست خودش اما نظر دیگری دارد: «یک دوره خیلی آرام بودم. اگر در یک جمع بودم ساکت می‏نشستم و اصلا معاشرت نمی‏کردم اما الان حدود دو سه سال است دقیقا بر عکس آن شده‏ام. هر جا که بروم همه از دستم فرار می‏کنند.» می‏خندد و می‏گوید: «کودک درونم تازه زنده شده.»

ازش می‏پرسیم پنج سال دیگر هم به همین شکل با خبرنگارها با صبر و حوصله و نرمش برخورد می‏کنی؟ «چرا پنج سال دیگر! یعنی فکر می‏کنید پنج سال طول می‏کشد من به جایی ‏برسم؟ این اتفاق باید حداکثر تاچهار پنج ماه دیگر برایم بیفتد. احتمالا پنج سال دیگر موقعیتم با الان فرق می‏کند و فکر می‏کنم قطعا باید روی جلد باشم. ممکن است آن زمان مثلا اگر ازم بخواهید که عکسم را خیلی کوچک در ته مجله چاپ کنید، قبول نکنم.» می‏خندد و می‏گوید: «پنج سال دیگر نه و چهار پنج ماه دیگر، خیلی زیادش نکن.»